[jaro_fx]

Problematyka zajęć: świadomość własnych i cudzych emocji oraz
umiejętność ich wyrażania i odczytywania
Cele: umiejętność identyfikowania i nazywania przeżywanych emocji; umiejętność
rozróżniania zbliżonych do siebie emocji, takich jak np. Zazdrość i zawiść; świadomość
znaczenia czytelności przekazu własnych emocji dla innych; uważność na emocje
innych osób oraz ich przejawy werbalne i niewerbalne; świadomość faktu, że ludzie
w różny sposób przekazują podobne emocje
Przebieg zajęć ( opis ćwiczeń )
„Emocje na papierze”. Każdy z uczestników rysował obrazek przedstawiający jedną, dowolnie wybraną przez niego emocję (dla ułatwienia wcześniej przedstawiono listę najczęstszych emocji, gdyż uczestnicy mieli problem ze stwierdzeniem, co jest emocją, a co nie). Obrazki wykonano w dowolnej technice, dowolny był też sposób przedstawienia emocji: mogła to być scena, w której dana emocja się ujawnia, mogła być abstrakcja. Nie należało ujawniać nikomu tematu swojego rysunku. Po zakończeniu pracy prowadzący zebrał kartki z rysunkami i losowo rozdał, tak, by każdemu przypadł nieznany mu rysunek. Uczestnicy zgadywali, jaka emocja znajduje się na kartce, którą otrzymali. Po skonfrontowaniu trafności odczytu z autorem podpisali rysunek, dodając przymiotnik, który najtrafniej dookreśla daną emocję, np. „zazdrość” – „bezgraniczna zazdrość”.
"Szalony dyrygent”. Prowadzący przedstawił uczestnikom cztery ujęcia (ilustracje) „szalonego dyrygenta” oraz pięć fragmentów utworów muzycz-nych. Zadaniem uczestników było przyporządkowanie fragmentów muzycznych do ilustracji. Nagrania muzyczne: C. Saint-Saëns – Łabędź z Karnawału zwierząt, W. Kilar – Polonez z filmu Pan Tadeusz, G. Rossini – Duet kotów (Duetto buffo di due Gatti), F. Chopin – Preludium e moll op. 28 nr 4, H. Wars – Śpij kochanie z